ලොසින්ජර

ගුරුවරියකගේ මතක 39
*************************

මේ තණමල්විල අහසේ වලාකුළු පාවෙන කොටසක හෙවණ ලද බිමමය. හෙවණක් සොයා කොහොඹ ගහක් හොයන ඇස් වලට ගිනි ගන්න අව්වෙ ගේට්ටුව ළඟ උන් මිනිස් රුවක් හමු වුයේ අහම්බෙනි.. විවේක කාලය එනතුරු ඔහු බලා සිටිනවා වෙන්නට ඇත. එහෙත් වියපත් ඔහු හැරමිටියට වාරු වී උහුලන් ඉන්න ඔහුගේම ශරීරය බරක් ව ඇත. මේ සෙවණේ තවත් මා සිටිය යුතු නැත. හිස් කාලපරිච්ඡේදයක් වු බැවින් රාජකාරිමය වගකීමක් පැවරී නැති බැවින් සාරි පොට හිසට සෙවණක් කර ගැනීමේ බොළඳ උත්සහයද සමඟින් මම ගේට්ටුව වෙත ආවෙමි. අවුරුදු අසුවකට එහා වයස හෝ ඒ තරම් වයසක දුක් වින්ද ඔහු ගේට්ටුවෙන් මෙහා කවුරු හෝ එනතුරු මඟ බලන්නේය.
"සීයේ.. සීයා කවුරු එනකම්ද ඉන්නෙ"
දතක් වත් නැති ලොබු කට පුරා සිනාවකි. අව්වටම පිළිස්සුම් ලද වත පුරා ඇති රැළි අතර දා බිඳු ජල තටාක මවා ඇත්තේය.
" අපේ කොල්ලගේ නෝනා හම්බුවෙන්ඩ ආවේ නෝනා"
එහෙනම් ඒ ඥාති සම්බන්ධයකි. ඇය මේ පාසලේ ගුරුවරියක් වන්නට ඇත.
" නම මොකක්ද සීයේ ඒ නෝනගේ"
" අනේ මං දන්නෙ නෑ නෝනේ.. අපේ කොල්ලගේ කටේ තියෙන්නෙම ඒ නෝනාගෙ වර්ණනාවමයි... මං ආවේ ඒ නෝනව මුණ ගැහිල යන්න.."
" කව්ද සීයාගෙ පුතා"
"කුමාර"
අගක් මුලක් නැති කතාවක සුලමුල සොයා මා ප්‍රශ්න කර ඔහු තෙහෙට්ටු කරනවාට වඩා කාර්යාලය වෙත යොමු කිරීම යහපත් බව මට දැනුණේ ඉර දිහා ඔහු බැලු අනුකම්පා සහගත බැල්ම දුටු පසුය.
"සීයේ.. අර ඔෆිස් එකට යන්න... ලොකු සර් ඉන්නවා .. සර් සීයාට උදව් කරයි"
ඔහු සිනාසී හැරමිටි වාරුවෙන් හෙමින් ගමනක කාර්යාලය වෙත ගිය පසු මා ගුරු නිවාසය වෙත හැරුණෙමි. තේ කහට එකක රස ඕනෑවටත් වඩා දිවට දැනෙමින් තිබුණි. ගුරු නිවසේ බිම ඉඳගෙන ගෑස් ලිප මත තැබු කේතලය කෑ ගසනු තුරු මම බලා සිටියෙමි.
" ටීච... ටීච"
ගුරු නිවසේ දොරකඩ ඇසෙන්නෙ හුරුපුරුදු කටහඬකි. බිත්තියේ වාරුවෙන් යළි මා නැගිට දොරකඩ වෙත ගියේ රැළි බිඳි ගිය සාරිය සකසමිනි.
" ආ කසුන් ... ඇයි.."
" ටීචව හම්බවෙන්ඩ ඕනිලු අපේ සීයට"
ඒ මට ගේට්ටුව ළඟ හමුවු සීයාය.. එතකොට ඔහු සොයා ආවේ මාවද
" මේ මගෙ කොල්ලා නෝනේ... ගෙදර ගිය වෙලේ ඉඳන් නෝනා ගැන කියවන්නෙ.. අම්ම අප්ප කියන උන් මගේ කොල්ලට නෑ නෝනේ.. මූ ඉගෙන ගන්නවද කියල හොයල බලන්න බුදු නෝනේ.. ඒක කියන්ට මං ආවේ"

ගොත ගසමින් කෙළ පෙරෙන කටවට අත්ළෙන් පිසදමමින් ඔහු කියවයි. ඒ අතර දිළිසෙන කඳුළු නැතුවාම නොවේ..

" මං බලන්නම් සීයේ..."

" මෙික නෝනට..ලොසින්ජර ටිකක්.. "

සිලි බෑගයක දැමු ටොෆි කිහිපයක් ඔහු මා වෙත තැබුවේය.

" මට මොකටද සීයේ මේවා... "

" නෝනාට දෙන්න වෙන දෙයක් නෑ වයසක මට"

" සීයා ආය එන්න එපා.. මම එන්නම් ගෙවල් පැත්තෙ..පුතා ගැනත් මං හොයන්නම්... බොහොම ස්තුති ටොෆි  වලට.. මං හරි ආසයි ඒවට"

ඔහු යළිත් ලොබු කටෙන් මැවු ආදරණීය සිනහවකින් මගෙන් සමුගෙන ගිනි ගන්න අව්වෙම ඈත්ව ගියේය.